3 Temmuz 2020 Cuma

SEN HER ŞEYİ BAŞARABİLİRSİN !!



Korktuğum da hiçbir zaman ben korkuyorum demedim. Korktuğum şeyin üzerine gittim. Yüzleştim korktuklarımla. Sanki korktuğumdan bahsedersem, güçsüz, zayıf olurmuşum gibi geldi. Ben hep güçlü olmak istedim. Hem de çok güçlü..

Küçükken böceklerden, örümceklerden çok korkardım. Köye gittiğimiz de haliyle böcekler, örümcekler her yerdeydi. Korkardım onlardan rüyalarıma girerlerdi. Benim kabusum olurdu, gece boyunca uğraşırdım. Uyuyamazdım. Ağlardım. Duvarlarda dolaşıyorlar, yatağıma geldiler, şimdi de üstümdeler gibi hissederdim.

Korktuğumu asla kabullenemedim. Ben çok güçlü biriyim küçücük böcekten mi korkucam dedim kendime. Yıllar geçti aradan şuan çok rahatlıkla bir böceği, örümceği elime alır atarım dışarı. Eve bir böcek girse herkes beni çağırır. Annem bizim kız kormaz der. Arkadaşlarım da bir böcek görse beni çağırırlardı. Hatta yurtta kaldığımda yan oda da büyük bir böcek varmış. Kızlar odaya girememişler. Yardım edecek birini bekliyorlar. Büyük bir soğuk kanlılıkla ben hallederim dedim. Girdim odaya, aldım böceği çıkardım. Bu arada asla öldürmem. Dışarı doğasına bırakırım. Sonra kızlara atıyım mı üstünüze diye ergence bir şaka bile yapmıştım. Nasıl kaçıştıkları gözümün önünde. Bayağı gülmüştüm. Bazen anneme, kardeşlerime de şaka yaparım. Onlar da korkarlar. Küçükken bana böyle bir şaka yapılsaydım hoşuma gider miydi acaba ??

Hatta youtube da karınca çifliğim adında bir kanal var. Karıncalar, tarantulalar, yılanlar ve daha neler nelerle dolu, hayvan beslemeyi hobi edinmiş birinin kanalı. Ve bu kanalın müptelası olduğum bir zaman bile var. Youtube geçmişim; tarantula besleme, çiyan ele nasıl alınır, canlı yem kutu açılımı ve dahası. Biri görse bu kız nasıl bir psikoloji de acaba diye düşünmeden edemezdi herhalde.

Kimse ama kimse bir zamanlar korkutuğumu hatırlamıyor. Nasıl yaptım bunu nasıl başarabildim bilmiyorum ama kimse gece uyuyamadığımı, ağladığımı hatırlamıyor. Nasıl olduğunu bilmesem de yendim ben bu korkumu.

Burdan kendime sesleniyorum bak bi şeyleri isteyince başarabiliyorsun. O zaman, SEN HER ŞEYİ BAŞARABİLİRSİN !! Unutma bunu !!

47 yorum:

  1. Evrim geçirmişsin Yankım☺️, maşallah sana. Böceklerden ben de korkarım. Bu korkuyu nasıl yenmiş olabilirsin acaba diye de merak ettim 😇🙃

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de merak ediyorum nasıl başarabildiğimi 😊😊

      Sil
  2. Böcekgillerden korkmayan nadir kızlardansın yanii :)) Her börtü böceği elime alamam ama çığlık çığlığa kaçan kızlardan da olmadım :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Artık her türlüsünü alabiliyorum ben 😂😂

      Sil
  3. Bu yazının başlığı Azmin Gücü falan olmalıymış. Bravo doğrusu. Ben kendimi bildim bileli böcekten, örümcekten hiç korkmadım. Hadi küçük çocukları anlarım da büyükler neden korkar? O minnacık şeyler hiçbir şey yapmaz ki insana. Ben de rahatlıkla elimle tutar ve atarım. Ama bu hikaye o küçük kızın istediği takdirde her şeyi başarabileceğine yürekten inanması ve uygulaması açısından çok büyük bir öğreti. Başkalarına da ders olsun. Kutlarım ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. :)
      Kendime minik hatırlatma amaçlı bu başlığı tercih ettim ama Azim Gücü de güzel bir başlık olurmuş. :)

      Sil
  4. İçindeki azimli kadına selam olsun!!!

    YanıtlaSil
  5. Akreple yılanla baş ederim bende örümcekten huylanırdım. Çocukken belki üzerime düşmesindendir sürekli. Yaylada kalırken uyuyamazdım küçükken. Mutlaka pencere pervazının arasından bir örümcek merhaba derdi. Bir fobi olarak kaldı örümcek. Şimdi ise iş başa düştü. Yeğenlerim küçük olduğu için yayla evinde hala diye beni çağırıyorlar babaları yokken. İş başa düşünce fobi falan demiyor. Huylana huylana bir el büyüklüğünde örümceği hallediyorsun. Ben senin gibi ama öldürmüyorum diyemicem. :D üç yaşında yeğenin onun dışardan geri geleceğini düşündüğü için öldür diye kıyamet koparınca başka çare kalmıyor. :D Öldükten sonra da kontrol ediyor geri canlanacak mı diye :D Cenaze merasimi düzenlemeden ikna olmuyor bebekçik :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaa öldürmemek lazım ama tahmin edebiliyorum afacanın seni nasıl öldürmek için ikna edebileceğini. Küçükler için her şey yapılıyor. 😅😅

      Sil
  6. Ben de severim izlemeyi annem ise görünce bile içi bi tuhaf olanlardan :)

    YanıtlaSil
  7. Ben de severim böcek camiasını :) Çocuklarıma da sevdirmeye çalışıyorum. Okuldaki arkadaşları çığlık çığlığa kaçmasalar iyi de gidiyordum ama benden ziyade diğer çocukların tepkilerine güveniyorlar! :D Fakat bir şey hissettim, o küçük çocuğa dönersek, biraz hüzün kalmış geriye...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Minikler akranlarına daha çok önemsiyorlar :)
      Evet o küçük çocuğun hüzünleri, kırgınlıkları, kapatmaya çalıştığı ama kapatamadığı yaralı var yüreğinde..

      Sil
  8. hımmmm nolduysa küçükken bir yerde öğrenmiişsin demekki, ben korkarım, bi de iğrenirim işte, çekirge, hamamböceği, solucan, örümcek, arı, aman aman ay hiç sevmem aşamam öyle en korktuğum da ya bir gün yılan görürsem he he :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben görmüştüm yılan hem de piknikte. Yanımda kıvrılarak geçti. Ben de bakmıştım arkadasında. Ve küçük falan da değildi. :)

      Sil
  9. Hikayeni okuyunca aklıma küçükken aşıdan çok korktuğum ama kimseye belli etmek istemediğim için aşı sırasında ilk girdiğim zamanlar geldi. İnsan isterse gerçekten çok büyük başarılar kazanıbilir. Sadece kendini inandırmalı. :) Ne güzel bir motivasyon yazısı olmuş. Moralim yükseldi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmene çok sevindim. Moralini yükseltebildiysem ne mutlu bana :) Kesinlikle insan yüzleştiği zaman başarılı olabiliyor :)

      Sil
  10. Başlığa yazdığın gibi her şeyi başarabileceğimize dair umut verici bir yazı, böcek korkunu yenip böyle şeyler yapman biraz ilginç gelse de motive edici. :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Böyle şeyler yazınca hem kendimi hem de başkalarını motive edebilmiş olmak beni çok mutlu ediyor. Teşekkürler :)

      Sil
  11. Öldürmemen daha da güzel bence.

    YanıtlaSil
  12. Bizi hep korkutarak büyütmediler mi zaten, okula başla öğretmenden kork, askere git komutandan kork, işe başla patrondan müdürden kork...

    YanıtlaSil
  13. O kadar samimi yazmışsın ki... Ne diyeceğimi bilemedim şimdi. Çok doğal, naif ve şahsına münhasır bir yazı olmuş emeğine sağlık. Haklısın. İnsan isterse her şeyi başarabilir. Ama gerçekten istemek gerek. Bu arada youtube geçmişin beni korkuttu vallahi o ne öyle ((: Saygılarımla. Vesselam...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Yok yok kormayın sürekli böyle bir youtube geçmişine sahip değilim. Bi ara sadece :)

      Sil
  14. İnsanın tabi binbir çeşit korkusu olabiliyor, korkunuzu yenmeniz güzel, böcekten korkmayan kadın sayısı malum azınlıkta...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet öyle her insan faklı olduğu gibi korkuları da farklı. Yenebiliyor olmak güzel tabi :)

      Sil
  15. korkunu yenmene sevindim :)) çok hoş yazıydı.

    YanıtlaSil
  16. korkuların üstüne gitmek bu olsa gerek. ben de böceklerle iyiyimdir. daha doğrusu tüm hayvanlarla ne demişler tür değil hayvansever :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle katılıyorum söylediğine. Her hayvan sevilmeye değer :)

      Sil
  17. Korkunuzu yenmeniz çok güzel umarım bir gün bizlerde korkularımızla vedalaşırız.

    YanıtlaSil
  18. çok güzel bir yazı olmuş. korkularımızın üzerine gidip onları yenmek gerçekten güzel bir şey olsa. benim hala yenemediğim korkularım var ne kadar üzerine gitsem bile.. sanırım olay başarabileceğimize inanmaktan geçiriyor. başarabileceğimize inanmak umudumla :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Klişe gibi geliyor böyle herkes inanmak önemli dediğinde ama gerçekten inanmak inanmak inanmak :)

      Sil
    2. Evet çok haklısın bir şeyi istemek daha farklı istemek çok farklı şeyler dalga geçtiğimi sanma cidden öyle bazen istediğimiz şeyler o isteğimiz gittikten sonra gelir ama bazı istediğimiz şeyler direkt gerceklesir

      Sil
  19. Sence de başarabilir miyim ? :)

    YanıtlaSil
  20. Şimdiden ortak bir yanımız olduğu belli :)
    Küçücükken hafta sonları babamla balığa giderdik. Su kenarındaki taşların altındaki ıslak toprağın içindeki solucanları toplayıp kibrit kutusuna koyma işi benimdi. İlk gün yendim korkumu, çünkü babama tapıyordum. Sevdiğim biri için yaptığım ilk savaş bu olabilir :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne hoş bir anıymış. Ne güzel ortak yanlarımız olması :)

      Sil
  21. Benim korkularım o kadar büyük ki asla yenemeyecekmişim gibi hissediyorum ve asla korkularımın üzerine gidemiyorum. Hatta korktuğumda saçma sapan şeyler mırıldanırım. Bu da benim başetme yöntemim :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Herkesin yöntemleri farklı, farkılarımız değil mi bizi biz yapman.. :)

      Sil
  22. çok iyi bir yazı olmuş. korkunun üstüne gitmek önemli. bunu başarmış en iyi örneklerden birisiniz tebrik ederimm :) deepten görüp geldim ;)

    YanıtlaSil
  23. Güzel bir örnekleme ile açıklamışsınız. İnanmak başarmaktır zaten. Bir şeyi yapabileceğinize inanırsanız, emin olun onu eninde sonunda başarırsınız...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorumun için teşekkürler. İnanmak çok önemli..

      Sil