15 Eylül 2020 Salı

Değişmeyen anılar..

Mutlu Anlar Koleksiyoncusu'nun blogunda bir hatıra defteri var. Yani dijital bir hatıra defteri. Onun bu dijital hatıra defterinde benim minik bir hatıram olsun ben de yazıyım bir şeyler istedim. Hatıra yazısı manisiz olur mu? Tabi ki olmaz diye düşünerek kendi ilkokul yıllarımdaki tanıdığım  herkese bir şeyler yazdırdığım -bazen zorladığım- hatıra defterimi buldum.  Başladım karıştırmaya.. (Ve o günden sonra hep gözümün önünde durucak bir yere aldım bu defteri.)




Böyle mavi kilitli bir defterdi. Kilidi hemen bozulmuştu. Ortasında bir kalbi, kalbinin etrafında bir çervesi vardı ama o çerceve düştü ve kayboldu. Ve ben o, tam kalbin ortasına barbieli etiket yapıştırmış, üzerine de ismimi yazmışım. Güzel olduğunu sanmışım yüksek ihtimalle. Mükemelle de olmuş (!) Değil mi ?


Bütün yazıları, manileri karışıtırdım. Okudum. Ama eskiden o maniler bana çok hoş gelirdi. Şimdi biraz komik biraz da tuhaf geliyor. Zaman değişiyor tabi. Maniler, hatıra defterleri falan mı kaldı artık. Ama geçmişe dönüp sayfaları karıştırmak çok hoşuma gitti. İlk hatıramı 2006 yılında annem yazmış. Dile kolay 14 yıl öncesi... 14 yıl öncesine ait somut şeylere sahip olmak bence mükemmel bir duygu. 


Artık daha fazla anı biriktirmeye karar verdim. Anısı olan hiçbir şeyi atmamayacağım. Çöp gibi yığmamak, dozunda bırakmakta lazım. Neler geçiyor, neler değişiyor, neler aynı kalıyor kanıtlarıyla görmek istiyorum. Yıllar sonra bakmak nefis bir duygu. Acısıyla, tatlısıyla..



Defterimde erkek kardeşimin yazdığı bir hatıra var. Her zaman olduğu gibi kavga etmişiz. Ben tabi ki küsmüşüm. O da kendini affettirmek için  daha yeni yazmayı öğrenmiş olmasına, kötü yazına rağmen ki o yazı hiçbir zaman  düzelmedi. Aynen şöyle yazmış. 

"Seni çok seviyorum Senle çok kavga ediyoruz Ondan sona annem bize kızıyor sen çok çalışkansın" 


Başına kendi ismini sonuna da benim ismimi yazmış. (ben isimleri birazcık kamufile etmiş olabilirim) İsimlerimizin baş harflerini kalp içine almayı da unutmamış. Çalışkan olduğumu belirtme ihtiyacı da duymuş :) Ona göre çalışkandım doğrusu.. Ve sonra büyük ihtimalle barışınca yırtmaya çalışmış. Ben zorla kaçırmışım ve saklamışım. İyi ki saklamışım.


Aradan geçen yıllara rağmen değişmeyen bir şey varsa kavgalarımız, küsmemiz sonra kardeşimin barışma çabaları... Evet evet yine kavga ettik, kendisi barışmak için uğraşıyor. Bi şeyler yapmaya çalışıyor. Bu seferde Whatapp'dan yazıyor. Bazı şeyler değirken bazı şeyler hiç değişmediğini kanıtı bu da işte..


44 yorum:

  1. İlk atandığım sene öğrencilerim önüme hatıra defterlerini koyup "Hocam bize hatıra yazar mısınız?" deyince çok garipsemiştim. Sanki bu alışkanlık da kokulu silgiler ve fasulye abaküs gibi şeyler gibi biz büyüyünce değişmesi, gelişmesi hatta belki yok olması gerekiyormuş gibi geliyordu. Halbuki bunların da hepsi duruyordu. Bazı şeylerin değişmediğini göstermiştir bu defterler bana :)

    YanıtlaSil
  2. Çok çok enteresan:) Evet, geçmişe bırakılan izler ne güzel:)

    YanıtlaSil
  3. Lise yıllarında tuttuğuöuz hatıra defteri aklıma geldi kalbin kadar temiz bu sayfayı bana ayırdığın için başlardı :)

    YanıtlaSil
  4. Sondan başlayayım. Benden 3 yaş küçük erkek kardeşim de benzer tavırlar sergiler, sinirlenmem için elinden ne gelirse yapardı. Baktı ki kızmıyorum dozu artırırdı. Okulda çekilmiş tüm fotoğraflarımı yakmıştı mesela ki işte bunu hiç affetmedim. Bütün anılarım kül oldu:(( Neyse yine sinirlenmeye başladım. Sadete geleyim hemen. Bu kardeşimle aramız hep böyle devam etti. En son miras meselesinde bile sinir etti. Artık hiç konuşmuyoruz.

    Anı biriktirmek, anılara iyisiyle kötüsüyle sahip çıkmak ne güzel. Bu kararı destekliyorum. Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Fotoğrafları yakması çok ama çok kötü olmuş. Çok üzüldüm. :((
      Evet kardeşimle çok kavga ederiz, itişiriz. Burada genel o anaları yazıyorum. Ama kardeşimin her zaman arkamda olduğu biliyorum. Ne olursa olsun her şeyi onunla paylaşabileceğimi de biliyorum. Hemen de barışır zaten. Umarım ilerde bu böyle olur :)

      Sil
  5. Anılar değişmez ama gelecek değişebilir

    YanıtlaSil
  6. Benim böyle şeyleri biriktirdiğim bir kutum var arkadaşlarımın yazdıkları yazılar vs zaman zaman açar okur sonrada duygulanırım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İste benimde amacım böyle bir kutu oluşturmak :)

      Sil
  7. Eskiden hatıra defterlerimiz olurdu; içi mani dolu; "sepet sepet yumurta, sakın beni unutm" misali. Defterimi kaybettim ve bu konuda çok üzgünüm. Hatıralara sahip çıkmak gerek zaman geçtikçe hüzünlendirse de...

    Sevgiler :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de bir çok anımı kaybettim. Ama hatıra defeterimi saklamışım. İyi ki de saklamışım. Hatıralar hep hüzünlendiriyor hem gülümsetiyor..
      Sevgilerle :)

      Sil
  8. Hımm anket defterini bilmiyordum. Aynen şimdi dijital halleri var :)

    YanıtlaSil
  9. Benim ilk okuldan beridir vardır bir hatıra defteri yahut anketli bir defter. Adını unuttum bak onun. Yahut bir ajanda.
    Misal ilk okuldaki defterimde ninja kamplumbağalar var 😂 sonradan içine, dönemin popüler dizi yıldızlarının resimlerini eklemişim. Ama öyle sıradan değiller. Onlar arkası yarın pembe dizilerinin güzel hatunu Maria.
    Sonra anket defteri. Bak o güzeldi. Görenler bayılırdı. Yazmak isterdi falan. :))
    Lisede ajandaya geçiş var tabi.
    Şuan hepsi annemin evinde.
    Ilkokul zamanında arkadaşımın yazdığı uzunca bir mani var. Hala bir kısmı aklımda.
    Güzel günlerdi güzel.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de ben de yapmıştım. Sevdiğim ünlülerin resimlerini dergilerden falan kesip yapıştırıyordum. :)

      Sil
  10. Ay benim çocuklarım da büyüyünce senle kardeşin gibi olsunlar :) çok tatlı bence.

    YanıtlaSil
  11. Ben de 45 yıllık günlüğüm duruyor desem :))

    YanıtlaSil
  12. ya çok tatlı, annenin yazması ile ksrdeşinin notu, ya kardeşinle kavgalarını hep annatsanaaa :)

    YanıtlaSil
  13. Lise yıllarımdaki defterim aklıma geldi çok anlamlı yaaa 😊

    YanıtlaSil
  14. Defterin çok tatlı bence. Bende de böyle bir hatıra defteri var. Geçen annemle okuyup epey gülmüştük. Kendisine bir nedenden ötürü kızmışım bugün anneme çok kızdım yazmışım. Annenin yazdığını görünce bu yüzden yüzümde tebessüm oluştu. Böyle şeyleri saklamak çok güzel bir şey bence. Ben anı kutusu yaptım kendime orada hem böyle defterlerim hem de önemli gördüğüm eşyalar bulunuyor. Sen de kendin için yapmak istersen fikir olsun diye söyleyeyim. Yazını okumak çok güzeldi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler.. Ben de düşünüyorum öyle bir kutu yapmayı :)

      Sil
  15. Benim de böyle defterlerim vardı ama atmışım galiba, yazını okurken biraz pişmanlık hissettim. Böyle anısı olan şeyleri saklamak hoşuma gidiyor benimde :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de bir çok anımı atmışım. Bu duran nasir parçalardan biri :))

      Sil
  16. Her zaman sen gelir benim yazılarıma iltifat eder gidersin. Bu sefer sıra benim. Senin cümlelerindeki samimiyete bayılıyorum.

    YanıtlaSil
  17. son yazımdasın şekerlik :)

    YanıtlaSil
  18. Hiç günlük tutmadım ama yıl sonu arkadaşlara hatıra defterine yazdırırdık. O hatıra defterlerimden biri duruyor. Arada bir bakarım.
    Kardeşinin notu çook tatlı:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben hiç tutamadım günlük işte bir tek bu hatıra defterim var :)

      Sil
  19. Ben de tüm günlüklerimi ve defterlerimi saklıyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim hiç günlüğüm olmadı saklamam güzel ama :)

      Sil
  20. iyisin ama de mii, ders mi çalışıyoon yinee :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İyim iyi bi şeyim yok. :) Çalışıyorum biraz ama şu aralar aklım biraz dolu o yüzden giremiyorum :(

      Sil
  21. Hatıra defteride güzelmiş,nostalji olmuş aslında..Akla gelen düşünceleri,unutmamak adına kısa not defterlerine not bırakmayı tercih edenlerdeniz..🙂

    YanıtlaSil
  22. Benimde abim ben çok küçükken almıştı böyle bir defter yazmayı o zamanlar onun sayesinde sevmeye başlamıştım hatırlamak iyi geldi paylaşım için teşekkürler 🌸

    YanıtlaSil